Vlot en toegankelijk, enthousiast en spontaan

Brigitte Peremans houdt als Meerhoutse schepen de vinger aan de pols. Ze is bevoegd voor een waaier van domeinen, waaronder Lokale economie en Middenstand. En ze merkt bij ‘haar’ ondernemers een afwachtende houding rond ChatGPT.

Brigitte: “Ze hebben uiteraard al van AI gehoord, maar de meesten durven het nog niet echt te gebruiken. Afwachtend maar nieuwsgierig zijn ze – net zoals ikzelf.” Daarom besluit Brigitte een Ondernemersontbijt aan dit onderwerp te wijden. Medewerkster Katleen Rutten snort op wie de ondernemers twee uur kan infotainen: Schrijfdokter Wim.

Herkenbare voorbeelden

Wim: “Wanneer ik rond halfacht de zaal binnenstap, komt een gezellig geroezemoes me tegemoet. De lokale ondernemers smikkelen al van het ontbijt en praten bij aan de lange tafels – met elkaar, beleidsmakers en collega’s van de gemeentelijke diensten.

Gedurende twee uur leid ik hen door het landschap van generatieve AI, waarbij ik op de voordelen én de valstrikken wijs. Dat doe ik met chatvoorbeelden die vertrekken vanuit de websites van wie in de zaal zit. Heel herkenbaar dus.”

Nieuwe wereld gaat open

Brigitte: “Wim doet voor ons een nieuwe wereld opengaan en brengt ons heel wat ChatGPT-kennis bij. Zijn vlotte en toegankelijke stijl slaat aan en zijn enthousiasme, vakkennis en spontaneïteit nemen iedereen mee in het verhaal. Het verveelt geen moment.”

“Na afloop zijn alle deelnemers zeer positief, ook zij die al met AI aan de slag gegaan zijn. Anderen voelen de angst om ChatGPT te gebruiken van zich afglijden, of zijn vastbesloten om ermee aan de slag te gaan. Zelfs de collega’s binnen het gemeentebestuur zijn verbaasd over dit leerrijke en verfrissende netwerkmoment. Trouwens, wanneer je Wim ziet, zeg hem dan zeker dat hij rust uitstraalt en gewoon zichzelf is: die houding slaat over op de mensen in de zaal.”

 

Blauw, blauw, blauw

Wim: “Rond 10 uur vertrek ik in opperbeste stemming naar de tweede ChatGPT-workshop van de dag. Helaas loopt dat niet zoals gepland. Op de E19 begeeft de koppakking van mijn motor het – de ‘joint de culasse’ in het schoon Vlaams. In een blauwe oliewolk van epische afmetingen haal ik nog net het kantoor. Toch kan zelfs dát de pret niet drukken!”